In een vorige Gazet riepen wij u op tot het inzenden van herinneringen aan uw schooltijd. Voor mij een goede gelegenheid om mijn eigen middelbare school weer eens te bezoeken en te zien of het gevoel van toen nog bestaat.

Dan moeten we een halve eeuw terug. Ik was toen havoleerling op het Johan de Witt-lyceum aan de Nieuwe Duinweg. Mijn jaren op die school behoren werkelijk tot de mooiste jaren van mijn leven. Het gebouw, de groene omgeving, de toenmalige leraren, de klasgenoten, de sfeer, het waren voor mij heel gelukkige jaren. 

Tijd om eens af te spreken met de huidige directeur, Brenda Stoffele. Het moment dat ik na al die jaren opnieuw de trappen oploop naar de monumentale hoofdingang voel ik me weer even 16 jaar: jong en onbezorgd. De verzuring in mijn kuiten als ik boven aankom brengt me echter snel weer in het heden. De hal blijkt onveranderd. Dezelfde gele tegelwanden, dezelfde paneeldeuren, dezelfde stenen trappen naar de bovenlig-gende lokalen. Het is even thuiskomen.

Lezingen voor de buurtbewoners

Brenda Stoffele is een charmante en charismatische vrouw die enthousiast praat over ‘haar’ school en de leerlingen. 
Over wat deze havo/vwo school zo bijzonder maakt, zegt ze: “Ten eerste is dit een school die zich vooral richt op de zachte kant van de leerling en niet zozeer gelooft in harde discipline. Persoonsvorming is naast presteren óók belangrijk. We hebben zelfs een vak ‘Jij en Ik’ dat zich bezighoudt met persoonsvorming. Daarnaast kan de leerling zich hier flink ontplooien in onderzoek, techniek of kunst. Naast de normale havo en vwo-vakken hebben we hier een ‘Technasium’. Dat is een stroming waarmee we samenwerken met bedrijven en we de buitenwereld de school in willen trekken en andersom. De leerling krijgt een realistische casus voorgeschoteld vanuit het bedrijfsleven, denk bijvoorbeeld aan Madurodam of een zorginstelling. Dat kan een technisch project zijn maar ook iets kunstzinnigs als animatie, of woord en beeld. Hiermee bereiden wij ze al een beetje voor op de wereld die gaat komen.

Nog een bijzonderheid is dat wij eens per twee maanden een lezing organiseren over kunst en/of techniek, waarbij óók zeker de buurtbewoners van harte welkom zijn. En dan hebben we ook nog speciale activiteiten voor hoogbegaafde leerlingen waarbij ze uitgedaagd worden verdiepend bezig te zijn".

"Ik ben wellicht bevooroordeeld met mijn mooie herinneringen, maar ik kan mij niet voorstellen dat iemand niét onder de indruk is van deze school. In het Technasium lokaal (in mijn tijd de meisjes gymzaal) laat Brenda mij een gigantisch strandbeest zien van Theo Jansen, dat als een prehistorisch geraamte van een brontosaurus aan het plafond hangt. Een inspiratie voor de leerling en een bewijs dat de school verbonden is aan zowel technici als kunstenaars uit de buitenwereld. 

Wist u trouwens dat bij de Scheveningse vis-afslag een grote technische ruimte te vinden is die voor alle scholen te gebruiken is? Dat is maar goed ook, want met 850 leerlingen en 90 personeelsleden kan deze school extra ruimte gebruiken.

In de Gazetten die komen gaan zult u data te zien krijgen van de openbare lezingen in het prachtig mooie Maris College Belgisch Park".

Artikel door: Marit Berssenbrugge